เผ่ากะเหรี่ยง

เผ่ากะเหรี่ยง

ลักษณะการแต่งกายของผู้หญิง

            ชาวกะเหรี่ยงเป็น “นักทอ” เพราะทอผ้ากันเป็นวัฒนธรรมประจำเผ่า เสื้อสาวโสดตั้งแต่ ยังเยาว์จนได้เวลาออกเรือนจะเป็นเสื้อทรงกระสอบ ผ้าฝ้ายพื้นขาวทอหรือปักประดับลวดลายให้ งดงาม ส่วนหญิงที่มีครอบครัวแล้วจะสวมเสื้อ และผ้านุ่ง คนละท่อน ผ้านุ่งและเสื้อจะมีความสั้นยาว ลวดลาย และสีสันหลากหลาย มีการตกแต่ง นานารูปแบบ เช่น นำลูกเดือยมาประดับ หรือใช้ กรรมวิธีการทอยกดอก หรือยกลาย เป็นต้น และชาวกะเหรี่ยงโปว์จะประดับประดาตกแต่งมาก กว่ากะเหรี่ยงสะกอ หญิงกะเหรี่ยงสะกอแถบจังหวัดแม่ฮ่องสอน และอำเภอแม่แจ่ม จ. เชียงใหม่ ตกแต่งเสื้อมีลวดลายหลากหลาย และละเอียดมากกว่าแถบ จ.ตาก หรือกะเหรี่ยงโป แถบ จ.กาญจนบุรี ก็มีลวดลายตกแต่งเสื้อผ้าแตกต่างจากภาคเหนือ อย่างเชียงราย ที่มีการนำแฟชั่น ใหม่ ๆ มาทำซึ่งมีลักษณะที่แปลก และแวกแนวออกไป เช่น ทำผ้าปู โต๊ะที่มีลวดลายใหม่ ๆ ที่ ประยุกต์ และมีลายปักแบบลายไทย บ้างก็ทำสะไบ เพื่อขาย ออกยังมีลูกเล่นลวดลายอื่น ๆ ที่ เพิ่มอีกมากมายซึ่งเป็นไปตามยุคสมัย และการพัฒนา ของเทคโนโลยี อย่างไรก็ตามกลุ่มกะเหรี่ยง สะกอ และโปในทุกจังหวัดของประเทศไทยยังคงรักษาลักษณะร่วมที่แสดงสถานะของหญิงสาว และหญิงแม่เรือน เช่นเดียวกัน คือ หญิงทุกวัยที่ยังไม่ได้แต่งงาน ต้องสวมชุดยาวสีขาว (เช ควา) เมื่อแต่งงานแล้วจะต้องเปลี่ยนมาเป็นสวมใส่เสื้อสีดำ หรือที่เรียกว่า “เช โม่ ซู” และ ผ้าถุงคน ละท่อนเท่านั้น ห้ามกลับไปสวมใส่ชุดยาวสีขาวอีก

ลักษณะการแต่งกายของผู้ชาย 

            สำหรับผู้ชายกะเหรี่ยงนั้นส่วนมากจะสวมเสื้อตัวยาวถึงสะโพก ตัวเสื้อจะมีการตกแต่ง ด้วยแถบสีไม่มีการปักประดับเหมือนเสื้อผู้หญิง ผู้ชายทั้งกลุ่มโป และสะกอแถบภาคเหนือมัก สวมกางเกงสีดำ และสีน้ำเงิน หรือกรมท่า ในขณะที่แถบ จ.ตาก และ อำเภอลี้ จ.ลำพูน มัก สวมโสร่ง ลักษณะเสื้อ ผู้ชายวัยหนุ่มใช้สีแดงทุกกลุ่ม แต่มีลวดลายมากน้อยต่างกัน การแต่งกาย ในโอกาส พิเศษ เช่น พิธีปีใหม่ พิธีแต่งงาน เน้นสวมใส่เสื้อผ้าใหม่จะเห็นชัดว่าชายหนุ่ม และ หญิงสาวจะพิถีพิถันแต่งกายสวยงาม เป็นพิเศษ